Pada minggu yang lalu, saya dan rakan perpustakawan telah mengadakan satu lawatan sambil belajar yang ringkas ke Muzium negara semperna Minggu Pusat Sumber sekolah. Kami seramai 18 orang pelajar dan 2 orang guru peniring telah bertolak pada kira-kira 9 pagi dengan bas sekolah. Setelah kami tiba, kami disambut oleh seorang pegawai berbangsa India di sana. Beliau sangat menjaga kami semasa kami dalam perjalanan memasuki pintu muzium dari tempat letak kereta.
Pemandangan pertama yang berjaya saya saksikan di luar muzium itu ialah sebuah kapal karam buatan manusia. Panjang kapal itu kira-kira 10 meter panjang dalam dipenuhi dengan batu-bata di dalamnya. Walau bagaimanapun, lawatan kami bukan fokus kepada kapal tersebut tetapi isi kandung yang berada dalam muzium tersebut. Sebelum kami memasuki tempat yang penuh dengan ilmu sejarah itu, kami telah diberi taklimat serta sedikit sejarah muzium itu. Tapak bangunan tersebut merupakan bekas tapak muzium Selangor. Muzium Selangor yang lama itu pernah menjadi mangsa bom semasa peperangan. Kesannya, banyak bahan arkeologi telah musnah.
Alamak, lari tajuk pula! Seterusnya, lawatan kami diteruskan dengan pembahagian kumpulan untuk bergerak ke 4 gereli utama yang terkandung dalam muzium yang dirasmikan pada 31 Ogos 1963. Kumpulan saya telah bergerak ke geleri kerajaan lama Melayu. Dalam geleri ini, terdapat 2 bahagian utama iaitu Kerajaan Melayu yang dipengaruhi agama Hindu-Buddha dan pengaruh agama Islam. Bukti kehadiran agama Hindu telah dibuktikan dengan kewujudan Candi Lembah Bujang. Apa yang berjaya saya dan rakan merasa ialah sebuah batu yang diperbuat daripada batu granik yang dinamai Makara, sebuah batu yang diukir dengan bermacam-macam corak seperti haiwan dan tumbu-tumbuhan. Menurut peggawai yang bertanggungjawab kepada kumpulan saya, batu itu terletak di pintu masuk rumah ibadat penganut agama Hindu.Seterusnya, kumpulan saya telah bergerak ke bahagian kedua dalam geleri tersebut iaitu kerajaan Melayu setelah kedatangan Islam. Seperti yang kita sedia tahu, Kesultanan Melayu Melakalah yang paling terkenal. Saya dan rakan-rakan yang lain berkesempatan menyentuh perahu sago iaitu perahu kecil yang membawa muatan ke tongkang atau kapal pesisir pantai yang tidak dapat sampai ke pelabuhan. Kayunya sedikit terkopak dan permukaannya kurang licin. Ia masih mempunyai corak kayu semula jadi yang terdapat di atas permukaannya. Selain itu, saya telah diberi peluang untuk melihat singahsana Sultan Melaka. Salah seorang daripada rakan saya, Kavinthran bertanya tentang fungsi 3 anak tangga di bahan yang penuh dengan sejarah itu. Pegawai yang memimpin kami telah memberi tahu bahawa anak tangga yang pertama di singgah sana adalah untuk pembesar-pembesar. Selain sementara anak tangga ke dua adalah untuk dayang-dayang yang bersedia untuk memberikan layanan kepada Sultan seperti menuangkan air atau mengipaskan sultan. Anak tangga yang ke tiga iaitu anak tangga yang tertinggi adalah untuk kera bat diraja seperti pemaisuri putera dan puteri. Kami juga berkesempatan untuk menyentuh "lela", sejenis meriam untuk meruntuhkan tembok. Badan meriam tersebut diperbuat daripada tembaga mampat dan pelurunya menggunakan batu. Tembakan dihasilkan melalui letupan belerang untuk memaksa batu (peluru) ditembak ke arah sasaran.
Untuk sesi yang seterusnya, kami telah dikumpulkan dalam satu bilik untuk sesi mengenali artifak yang telah dibawa. Bahan yang pertama yang kami sentuh ialah meriam tembaga kecil. Antara ciri utamanya adalah diperbuat daripada tembaga yang bewarna keemasan, terdapat 4 roda yang sebesar kira-kira saiz 50 sen dan lebar 2 cm, badan meriam yang panjang kira-kira 15 cm dan boleh dilaras ke atas dan ke bawah. Meriam yang sekecil ini sudah tentu tidak sesuai untuk berperang. Tetapi, ia juga boleh menembak. Bunyi tembakan yang dihasilkan adalah untuk menandakan isyarat kepada sesuatu kecemasan atau sesuatu berita. Macam locing kecemasan! Selain itu, meriam ini juga menjadi bahan untuk pertukaran seperti wang. Hebatkan.
Bahan kedua yang kami sentuh adalah bakul berduri. Bakul ini berbentuk silinder dan dindingnya penuh dengan duri. Kaum yang mengasaskannya adalah orang asli yang dikenali sebagai Temuan dan Mahmeri. Bakul itu dianyam dengan baun pandan sementara duri-duri pada dindingnya dipercayai dicucuk oleh sesuatu yang tajam dari dalam. Duri ini juga dipercayai berfungsi sebagai penghalang kepada semangat jahat yang mahu merosakkan bahan yang terletak di dalam. Tetapi bahan apa? Jawapannya, benih-benih buah.
Ada dua bahan lagi yang saya belum nyatakan. Kalau nak tahu, lihatlah blog saya walaupun saya masih kurang aktif dalam penulisan blog.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan