08 September, 2012

Sajak ingin sekali aku kembali memijak

Mungkin aku sudah
tinggi bak angkasa
jadi didukung bersama
angkuh, ego beserta bongkak.

Dahulunya,
angkasalah yang ku kejar
kerana di sana
kononnya
serupa surga yang indah lagi selesa.

Normah manusia
yang baik
bertuankan mereka
yang buruk
tinggal berbaki
kepada diri.

Kerana itulah
darat hijau berselit
biru, kuning, merah, ungu
dan mungkin emas dan perak
tiada pun hebat
bak langit angkasa
yang biru, putih dan kelabu itu.

tatkala diri itu tinggi
tinggilah jiwa setinggi langit
maka mabuk diseru arak
sebuah kejayaan.

aku berasal dari tanah
jasatku terapung disokong darat
kukuh kerana berkaki dua
ke langit sekali pun
merangkak mula
dari gumpalan
tanah begelar darat.

Aku di langit
dengan kemewahan kejayaan
terus pandang ke angkasa

Ingin sekali
aku kembali memijak
tanah yang lembut
dan menyegarkan itu.

(Sekadar berkarya)

Tiada ulasan:

Catat Ulasan